چشم اگر زیبا ببیند، صحنه زیبا می شود...
چه قدر کربلا زیباست. و چه قدر عاشورا زیباست.
چرا زیبا نباشد؟! اصلاً مگر از این زیباتر هم می شود؟!
چرا زیبا نباشد سر دادن در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد فدا شدن در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد بهترین خون(مُهجة) را دادن در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد فدا کردن ذبحی عظیم در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد فدا کردن برادرهایی عزیزتر از جان در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد فدا کردن طفلی شش ماهه در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد ارباً اربا (تکه تکه) شدن یک جوان در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد یتیم شدن در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد بد و بیراه شنیدن در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد اسارت در راه خداوند؟
چرا زیبا نباشد ذلّت در نظر اهل دنیا که در پی آن عزّت آخرت است؟
چرا زیبا نباشد تحمّل غربت برای خداوند؟
همه ی این صحنه ها زیباست!
البته در چشمی که زیبابین باشد. یعنی چشم حضرت زینب سلام الله علیها.
- بیاییم حسینی و زینبی بنگریم تا همه چیز در نظرمان زیبا جلوه کند.
- زیبا دیدن، چشمِ زیبابین می خواهد و دیگر هیچ!
این جاست که باید گفت:
ما هیچ...مانگاه...
یاعلی