اشک، رزق است! روزیِ مقدّرِ انسان است!
گریه‌کنانِ روضه‌ی ارباب باید قدر اشک‌هایشان را بدانند!
اشکی که برای مولایشان می‌ریزند، می‌تواند باعث رهایی از آتش اخروی شود.
پس اشک مؤمن هم قیمتی است!
مؤمن حتی اشکش را هم نباید ارزان بدهد!
و چه ارزان فروخته اشکش را کسی که در برابر اشک، به کم‌تر از بهشت رضایت دهد!
مگر حضرت امام رضا علیه السلام به ابن شبیب نفرمودند که اگر می‌خواهی برای چیزی گریان شوی، برای امام حسین علیه السلام گریه کن؟!
پس اشک انسان هم باید هدفمند باشد!
بیاییم اشک‌هایمان را نذر مولایمان کنیم!