دانشجو باید جلب توجّه کند! البته فقط سر جلسه‌ی امتحان! یعنی کارهای مشکوکی انجام دهد تا مراقب‌های همیشه هوشیار، با او سرگرم شوند و حواسشان از سایر دانشجویان پرت شود و طالبان علم و مدرک به راحتی بتوانند تقلب کنند و نمره‌های خوب بگیرند تا استاد محترم، خوشنود گردد و شادروان بشود!
بر مشامم می رسد هر لحظه بوی امتحان...
فرا رسیدن فصل سرد امتحانات را به دانشجویان شب زنده دار تبریک عرض می کنیم!
اگر هر چه زور به فشارتان آوردید، نتوانستید پاسخ سؤالات استاد محترم را بدهید و احساس می کنید در حال سقوط آزاد(افتادن) هستید، می توانید یکی از این دو بیت فرد را در برگه بنویسید تا شاید دل ایشان به رحم بیاید و شما را قبول بفرماید!
« ثوابت باشد ای استاد خوبم / اگر نمره دهی تا من نیفتم »
« ثوابت باشد ای استاد با حال / اگر بیستی دهی بی قیل و بی قال »
روز دانشجو بر تمام عالمانِ عملی مبارک باد! عالم بی عمل هم که اصلاً به درد نمی خورد!
دانشجو باید نامه‌نگاری بلد نباشد! اگر بلد بود نامه بنویسد، آن وقت هی هوس می کند به مسئولان خدوم دانشگاه، نامه بنویسد و از وضعیت موجود شکایت کند و به انتقاد (اعم از سازنده و غیرسازنده) بپردازد. وظیفه‌ی دانشجو که نامه‌نگاری نیست. دانشجو باید سرش به کار خودش باشد و درسش را بخواند.
دانشجو باید دست به قلم نباشد! اگر دست به قلم خوبی داشته باشد، هوس می کند نشریه تأسیس کند و برای اینکه کارش بگیرد و خواننده پیدا کند، به همه ی مسئولین دانشگاه و همه‌ی بخش‌ها انتقاد کند! این طوری، همه‌ی مسئولین را علیه خود می‌شوراند و ممکن است کارش به کمیته انضباطی بکشد. خلاصه اینکه بهتر است دانشجو فقط درس بخواند و آهسته برود و بیاید که گربه‌های دانشگاه، شاخش نزنند و مشکلی برایش ایجاد نشود!
دانشجو باید
تقلب
کند ! البته باید نکات ایمنی را هم رعایت کند تا مبادا گرفتار مراقبان هشیار و وظیفه‌شناس شود! اصلا امتحان بدون تقلب، مثل شلوار بدون کش می‌ماند! وجه شباهتش این است که شلوار بدون کش از پا می افتد و دانشجویی هم که تقلب نکند، درس‌هایش را می‌افتد و آن وقت است که کلّا از کار و زندگی می‌افتد!